ایمپلنت‌های دندان اکنون یک گزینه درمانی بسیار معمول برای جایگزینی با دندان‌های از دست رفته در بزرگسالان هستند به همین دلیل مراقبت از ایمپلنت دندان یکی از مواردی می‌باشد که پس از درمان باید به آن توجه داشته باشید. از ایمپلنت می‌توان برای ایجاد ثبات دندان مصنوعی نیز استفاده کرد. طبق آکادمی آمریکایی دندانپزشکی ایمپلنت، ۳ میلیون نفر ایمپلنت دارند و این تعداد سالانه ۵۰۰.۰۰۰ نفر در حال رشد است. در این مقاله قصد داریم نکاتی که بایستی در خصوص مراقبت از ایمپلنت دندان به آن توجه داشته باشید بازگو نمائیم.

برای اطمینان از طول عمر ایمپلنت، تکنیک‌ها و تلاش‌های خاصی لازم است تا ایمپلنت تمیز نگه داشته شود و عاری از باکتری‌های مخرب و پلاک باشد زیرا این عوامل می‌توانند باعث ایجاد عفونت در بافت‌های اطراف ایمپلنت و از بین رفتن آن شوند. بدون حذف بیوفیلم محکم، ممکن است پری ایمپلنتیت ایجاد شود و منجر به از دست دادن ایمپلنت گردد.

متخصص بهداشت دندان نقش مهمی در حفظ سلامت ایمپلنت‌های دندان ایفا می‌کند. جرمگیرهای بهداشتی سنتی دندان ممکن است باعث خراشیده شدن تاج، پایه یا ایمپلنت شوند، بنابراین متخصص بهداشت شما در عوض از گیزموهای مخصوص (ابزار مخصوص) ساخته شده از پلاستیک و رزین استفاده می‌کند تا ایمپلنت را کاملاً تمیز کند بدون اینکه صدمه‌ای به آن بزند.

دریافت‌کنندگان ایمپلنت نیز در موفقیت ترمیم خود نقش بسزایی دارند و باید انگیزه‌ی مراقبت از ایمپلنت را داشته باشند. در اینجا نحوه‌ی ارائه‌ی بهترین مراقبت در منزل را برایتان توضیح خواهیم داد.

برای تک ایمپلنت‌ها

• حداقل دو بار در روز با مسواک با موی نرم، ایمپلنت را تمیز کنید.
• از خمیر دندان با سایندگیِ کم استفاده کنید.
• زیر و اطراف تاج ایمپلنت را مسواک بزنید.
• برای تمیز کردن نواحی که به سختی دسترسی دارید از مسواک بین دندانی با روکش نایلون استفاده کنید.
• روزانه از نخ دندان مخصوص ایمپلنت و بدون موم استفاده کنید.
• از دهانشویه خوراکیِ توصیه شده استفاده کنید.

برای اُوردنچرها

• روزانه دندان مصنوعی (دنچر) را برداشته و به مدت زمان توصیه شده در یک تمیزکننده‌ی خاص قرار دهید.
• اورینگ‌ها، درپوش‌های لوکیتر و گیره‌ها را بازرسی کرده و در صورت فرسوده یا گم شدن دندانپزشک را مطلع کنید.
• با برس مسواک زیر دندان مصنوعی را به آرامی مسواک بزنید.
• قبل از قرار دادن اوردنچر داخل دهانتان، آن را به خوبی با آب بشویید.
• با دندانپزشک در مورد تعویض اورینگ‌ها و درپوش‌های لوکیتر سالی یک بار صحبت کنید.

ایمپلنت‌ها علی رغم چالش‌های غیرمعمول نظافتی که دارند، یک روش درمانی عمیقاً موفق محسوب می‌شوند. پیشگیری از بیماری پری ایمپلنت در سلامت و عملکرد ایمپلنت از اهمیت بالاتری برخوردار است. نحوه‌ی مراقبت از ایمپلنت مهمترین بخش این موفقیت می‌باشد.

۷ نکته برای مراقبت از ایمپلنت‌های دندان خود

آیا در حال انجام ایمپلنت دندان هستید؟

در این صورت، شما باید واقعاً هیجان‌زده باشید، زیرا ایمپلنت دندان می‌تواند به شما کمک کند تا نسبت به لبخند خود اطمینان خاطر بیشتری پیدا کنید.

و با دیدن اینکه افرادی با لبخند زیبا احتمال موفقیت و اعتماد به نفس بالاتری در زندگی دارند، باید نسبت به ایمپلنت دندان خود کاملاً هیجان‌زده باشید.

اما، برای اینکه لبخندی پر زرق و برق داشته باشید و از مزایای ایمپلنت دندان خود بهره‌مند شوید، باید مطمئن شوید که مراقبت‌های ایمپلنت دندان را به خوبی انجام می‌دهید.

مراقبت از ایمپلنت دندان از همان لحظه‌ی خارج شدن از مطب دندانپزشکی شروع می‌شود.

بنابراین، برای مراقبت از ایمپلنت‌های خود چه کاری باید انجام دهید؟

این راهنما را مطالعه کنید تا هر آنچه در مورد مراقبت از ایمپلنت دندان خود نیاز دارید یاد بگیرید.

۱. از یک مسواک نرم نایلونی استفاده کنید

بعد از ایمپلنت دندان، این احتمال وجود دارد که نیاز باشد مسواکتان را عوض کنید.

علت این است که مسواک‌های نایلونی دارای موهایی هستند که روی ایمپلنت دندان شما نرم و لطیف عمل می‌کنند. همچنین می‌توانید با استفاده از Proxabrush نواحی با دسترسی دشوار در اطراف ایمپلنت‌های دندان خود را تمیز کنید.

از مسواک‌هایی با موی سفت و سخت خودداری کنید زیرا باعث خراشیدن سطح ایمپلنت می‌شوند. در حقیقت، شما باید از هر نوع ابزار فلزی برای تمیز کردن دهان خود به محض قرار دادن ایمپلنت‌ها خودداری کنید.

در عوض، فقط دو بار در روز به طور منظم مسواک بزنید و نخ دندان بکشید. استفاده از یک مسواک مخصوص ایمپلنت به شما این امکان را می دهد تا بتوانید به خوبی از ایمپلنت خود مراقبت نمائید.

۲. از مصرف محصولات ساینده خودداری کنید

چه خمیر دندان باشد چه دهانشویه، اگر بخواهید ایمپلنت دندان انجام دهید، تا آنجا که ممکن است محصولات تمیزکننده‌ی حساس بخرید زیرا محصولات بسیار ساینده می‌توانند باعث ناراحتی شدید شما شوند.

به طور کلی، همچنین باید از مصرف محصولات بهداشت دهان و دندان با طعم‌های تند مانند نعناع یا دارچین خودداری کنید، زیرا اینها باعث ایجاد احساس ناراحتی در دهان شما می‌شوند.

۳. روزانه نخ دندان بکشید

یا می‌دانید که فقط ۱۶ درصد از بزرگسالان آمریکایی هر روز نخ دندان می‌کشند؟ این بدان معنا است که ۸۴ درصد از مردم به اندازه کافی از نخ دندان استفاده نمی‌کنند!

اگر شما نیز بخشی از این آمار هستید، زمان آن فرا رسیده که حالا پس از دریافت ایمپلنت‌های دندانی، بعضی چیزها را در خودتان تغییر دهید.

با ایمپلنت دندان، نخ دندان بیشتر از هر زمان دیگری اهمیت پیدا می‌کند. این بدان دلیل است که پلاک می‌تواند به راحتی در اطراف ایمپلنت شما تجمع یابد که می‌تواند منجر به سایر مشکلات بهداشت دهان و دندان شود.

نکته مهم این است که انواع مختلفی از نخ دندان وجود دارد که به طور ویژه برای کسانی که ایمپلنت دندان دارند طراحی شده است، بنابراین شما واقعاً هیچ بهانه‌ای برای مسواک نزدن دندان‌های خود ندارید.

اگر وقت کافی برای نخ دندان کشیدن ندارید، نکات زیر را بخاطر داشته باشید زیرا به شما کمک می‌کنند تا بیشتر اوقات به راحتی از نخ دندان استفاده کنید:

یک زنگ هشدار یادآوری روی تلفن خود تنظیم کنید

این برای آن روزهایی که بیش از حد سرتان شلوغ است عالی است!

نخ دندان را در ماشین یا کیف خود قرار دهید

با داشتن نخ دندان در هر زمانی، می‌توانید از هر وقت استراحت برای مراقبت از دندان خود استفاده کنید.

برای نخ دندان کشیدن به خودتان جایزه دهید

اگر برای شروع کشیدن نخ دندان به انگیزه نیاز دارید، مشکلی نیست. با تماشای یک قسمت اضافی از برنامه تلویزیونی مورد علاقه‌تان به خود جایزه دهید. اگر این کار را ۳۰ روز پشت سر هم همراه با نخ دندان کشیدن انجام دهید، می‌توانید پاداش را حتی بیشتر کنید. به خرید یک جفت کفش جدید یا سپری کردن یک روز در آبگرم فکر کنید!

این کار را در هنگام تماشای تلویزیون انجام دهید

اگر هنگام تماشای تلویزیون و یا انجام کار دیگری که به تفکر نیاز ندارد نخ دندان بکشید، دیگر احساس دشواری نخواهید کرد.

همچنین خرید یک واترپیک (دستگاه پیشرفته‌ تمیزکننده جرم بین دندان) می‌تواند ایده‌ی خوبی باشد، زیرا بسیاری از کارهای نخ دندان کشیدن را انجام می‌دهد.

۴. از خوردن غذاهای چسبناک و سفت پرهیز کنید

خوردن غذاهای سفت و چسبناک می‌تواند به ایمپلنت شما آسیب برساند. ناگفته نماند، این غذاها می‌توانند به دندان‌های مقابل نیز آسیب برسانند.

برخی از غذاهایی که باید پس از ایمپلنت از آنها اجتناب کنید عبارتند از:

• یخ
• کاراما
• میوه خشک شده
• آب نبات سفت
• تاکوهایی با پوست سفت
• چیپس سیب‌زمینی
• هویج
• سیب
• استیک
• نان سفت مانند نان فرانسوی

با اجتناب از مصرف این غذاها، ایمپلنت‌های دندان شما سالم خواهند ماند.

شاید برای شما عزیزان نیز پیش آمده باشد که کنجکاو باشید بدانید روش اینله و انله دندان چیست؟ و چه کاربردی دارد. در واقع این متود یکی از روش‌های ترمیم دندان است. هنگامی که دندان دچار پوسیدگی می شود، اگر بر روی دندان حفره ای کوچک و سطحی مشاهده شود دندانپزشک حفره مورد نظر را با موادی مخصوص پر می‌کند. اما زمانی که حفره بر روی دندان شما عمیق تر باشد پزشک از روش اینله و انله (inlays and onlays) استفاده می‌کند. در این مقاله به شما می‌گوییم اینله و انله دندان چیست؟، و چگونه به حفظ عملکرد دندان کمک می‌کند و شما را با تفاوت این دو مورد آشنا می‌کنیم.

اینله دندان چیست؟

اینله دندان بسیار شبیه به پر کردگی می‌باشد، اما زمانی که دندان دچار پوسیدگی عمیق می‌شود از روش اینله استفاده می‎کنند. این درمان برای پوسیدگی داخلی دندان‌ها استفاده می‌شود، مثل لبه‌ها و شیارهای دندان. رنگ مواد اینله بسیار شبیه به رنگ اصلی دندان می باشد و این مواد به دلیل داشتن طول عمر بالا بسیار روش مناسبی برای درمان پوسیدگی‌های عمیق است. مواد اینله تا ۱۰ سال ماندگاری دارد، اما طول عمر این مواد بیشتر به دندان و روش نگهداری از آن مربوط می‌شود.

همچنین از روش اینله و انله برای زیبایی دندان‌ها نیز استفاده می‌شود، زیرا ترمیم از طریق روش اینله بسیار تمیز تر و طبیعی‌تر از پرکردگی دندان می‌باشد. البته انجام دادن یا ندادن این روش بستگی به دستور پزشک داشته و بدون هماهنگی دندانپزشک امکان پذیر نمی‌باشد.

چه کسانی باید اینله و انله دندان را انجام دهند؟

همانطور که گفته شد افراد بعد از مراجعه به پزشک، گذراندن مراحل چکاپ و مطلع شدن از وضعیت دندان طبق تشخیص دندانپزشک اگر دندان دچار آسیب عمیقی مثل پوسیدگی و یا شکستگی باشد، با مواد پر کننده‌ای مثل آمالگام و یا کامپوزیت دندان قابل ترمیم نمی باشد. زیرا این مواد نمی توانند فشار وارد شده به دندان را تحمل کنند وترمیم مستقیم با این نوع پرکننده برای پوسیدگی عمیق برای دندان‌ها پر خطر به حساب می آید. در این حالت دندانپزشک از روش اینله و انله استفاده می‌کند. به همین ترتیب کسانی که دچار پوسیدگی شدید دندان شده و نمی‌توانند با پر کردن ساده، آسیب دندان را جبران کنند باید با دستور پزشک از روش اینله و انله استفاده کنند. در نتیجه پزشک تشخیص می‌دهد که چه کسانی نیاز به استفاده از متود اینله و انله دندان داشته و این روش با تایید پزشک انجام می‌شود.

انله دندان چیست؟

انله نیز یکی دیگر از روش‌های ترمیم دندان می باشد، اما به صورت وسیع تر و عمیق تر. دندان دارای ۴ برآمدگی است که انله همه برامدگی دندان را می پوشاند. به دلیل پوشش زیاد انله به آن روکش تکه‌ای نیز می‌گویند، اما نکته قابل توجه که باید بدانید این است که انله همان روکش دندان نمی باشد و این دو از تفاوت‌های مشهودی برخوردار می‌باشند. روکش دندان تمام آن را در بر می‌گیرد اما انله سطح روی دندان را ترمیم می‌کند. همچنین رنگ مواد انله همانند اینله شبیه به رنگ دندان ساخته شده می‌شود. در نتیجه این روش در زیبا سازی دندان نیز ایفای نقش می‌کند.

کاربرد اینله و انله دندان چیست؟

اگر به دنبال حفظ بهداشت دندان خود هستید اینله وانله یکی از بهترین روش‌های ترمیم دندان است. این دو روش برای دندان‌هایی که بسیار آسیب دیده اند مورد استفاده قرار می‌گیرند. همان طور که در ابتدای مقاله نیز کاربرد هر ۲ مورد را شرح داده ایم، اینله و انله بیشتر برای پوسیدگی‌های حد متوسط تا عمیق استفاده می‌شود. این روش ترمیم با رعایت نکات بهداشتی می‌تواند تا مدتی طولانی سلامت دندان شما را تضمین کند. در واقع اگر بخواهیم توضیح کلی از روش اینله و انله دندان شرح دهیم، برای ترمیم دندان‌هایی که آسیب بیش از حد دیده‌اند به کار گرفته می‌شود و در زیبا سازی دندان نیز تاثیر بسزایی دارد.

جنس اینله و انله دندان چیست؟

به طور کلی در گذشته تا به حال جنس مواد اولیه اینله و انله از طلا بوده است. این فلز بر خلاف نقره و دیگر مواد پر کننده لکه دار نمی‌شود و بسیار مقاوم است. اما امروزه با پیشرفت علم پزشکی از مواد پرسلینی و یا رزین نیز برای ترمیم دندان با روش اینله و انله استفاده می‌شود. معمولا از طلا به دلیل داشتن مقاومت بالا برای دندان‌های عقبی و از رزین برای دندان‌های جلو استفاده می‌شود. همچنین ترمیم دندان با اینله و انله بسیار مشابه با دندان ساخته می‌شود و ظاهری زیبا و طبیعی به دندان‌ها می‌بخشد.

مراحل قرار گیری اینله و انله

در ابتدا دندانپزشک پس از عکسی که از دندان گرفته‌اید پوسیدگی را شناسایی می کند. در مرحله اول مواد را باید طبق رنگ دندان انتخاب کرد و سپس پوسیدگی دندان را از بین برد. اگر از قبل دندان پر کرده داشته باشید لازم به تخلیه آن است، و بعد از این مراحل قالب گیری انجام می شود. تا زمانی که لابراتوار قالب مناسب دندان شما را تولید کند، برای جلوگیری از حساسیت و درد، دندان با مواد موقت پر می‌شود. هنگامی که قالب آماده شود، دندان پزشک مواد موقت را از دندان خارج کرده و قالب اصلی را به دندان متصل می‌کند. در نهایت درمان با پولیش به اتمام می رسد. تمامی این مراحل توسط پزشک و تیم آن انجام شده و مراحلی که در بالا ذکر شد بر روی دندان بیمار انجام می‌شود.

مراحل انجام اینله و انله دندان مستقیم

زمانی که پوسیدگی دندان شما را آزار می‌دهد، دندانپزشک پس از خالی کردن پوسیدگی دندان مورد نظر، موادی با جنس رزین کامپوزیت را روی دندان قرار می دهد تا شکل کامل دندان و حفره ایجاد شده قالبگیری شود. این قالب کامپوزیت دندان را در فر مخصوص قرار داده تا جنس کامپوزیت محکم و سخت شود. هنگامی که این ماده پر کننده آماده شد، دندانپزشک این لایه را بر روی دندان با سیمانی مخصوص می چسباند. زمانی که این مراحل انجام می‌شود معمولا به آن روش اینله و انله دندان مستقیم گفته می‌شود.

مراحل قرار گیری اینله و اونله غیر مستقیم

روش غیر مستقیم اینله و آنله، نسبت به ترمیم‌های مستقیم که از آمالگام یا کامپوزیت دندان استفاده می شود، هزینه بالاتری دارد. اما لازم به ذکر است بگوییم این روش به همان نسبت دارای طول عمری بالا می‌باشد. برای انجام اینله غیر مستقیم همان طور که توضیح داده شد، دندانپزشک بعد از خالی کردن پوسیدگی، مرحله قالب گیری را انجام می‌دهد و تا زمان ساخت قالب دندان به صورت موقت با مواد پر کننده پر می‌شود. هنگامی که قالب دندان شما آماده شد، پر کردگی موقت تخلیه و قالب یا سیمان مخصوص دندان چسبانده می‌شود. تمامی مراحلی که در بالا ذکر شد با دارو‌های مخصوص دندانپزشکی انجام می‌شود تا بیمار احساس درد یا آزرده خاطری را تجربه نکند.

باقی ماندن ریشه در لثه خطرناک است؟ علت ماندن ریشه درون لثه چیست؟ همیشه شکستن دندان و عدم استخراج ریشه از درون لثه اتفاقی نگران کننده است و خیلی‌ها برای خارج کردن آن دچار ترس و دلهره می‌شوند. دلایل مختلفی مانند ضربه ناگهانی، پوسیدگی دندان و خطای دندانپزشک باعث بروز این اتفاق می‌شود؛ طوری که دندان از جای خودش خارج شده و ریشه درون لثه باقی می‌ماند. در صورت عدم آگاهی نسبت به حضور ریشه داخل لثه و یا امتناع از درمان آن، بعد از مدتی جای دندان بهبود می‌یابد و لثه روی ریشه دندان را می‌پوشاند. اما آیا این اتفاق مشکل خاصی به دنبال دارد یا خیر؟ در صورت آگاهی از آن باید به دنبال درمان باشیم؟

آیا باقی ماندن ریشه در لثه مهم است؟

جا ماندن ریشه در لثه یا Remaining roots in the gums با عوارض ناگواری مانند ایجاد حساسیت، درد و بروز عفونت همراه است که باید توسط دندانپزشک بررسی و خارج شود. معمولاً دندان‌ها به دلایل مختلف مانند شکستن و یا عدم رشد کامل زیر لثه پنهان هستند که برای خارج شدن نیاز به جراحی دارد. خارج نمودن دندان از زیر لثه توسط جراحان قابل انجام است که در برخی مواقع تنها با ایجاد یک برش کوچک روی لثه براحتی عملیات خارج شدن قابل انجام است. اما گاهی اوقات جراحی دندان پنهان دشوار است و با پیچیدگی‌های بسیاری همراه می‌شود.

دندانپزشک برای کشیدن دندان با ابزارهای مخصوصی سروکار دارد. حین برداشتن دندان، جراح فشار آهسته و ثابتی روی آن اعمال می‌کند که در این حین بیمار ممکن است کمی احساس ناراحتی کند. اما بعد از خارج شدن دندان همه چیز به روال عادی بر می‌گردد. در برخی مواقع نادر ممکن است بعد از کشیدن دندان قطعه‌ای استخوان داخل لثه احساس شود که این قطعه باقی‌مانده بعد از مدتی به قسمت خالی دندان حرکت می‌کند. سپس زبان را تحریک کند و با گذشت زمان احتمال عفونت در لثه افزایش پیدا می‌کند.

در چه مواردی در کشیدن دندان از جراحی استفاده می‌شود؟

در مواقعی که دندان عقل نهفته و یا به هر دلیلی دندان شکسته است، جراحی دندان ضروری است. بیرون کشیدن دندان آسیب دیده و یا به‌طور طبیعی هنوز از لثه بیرون نیامده با روش‌های معمول کشیدن ناممکن است که پزشک طی روند جراحی، با ایجاد برش روی لثه به دندان دسترسی پیدا و با اعمال نیروی مورد نیاز دندان را از درون فک خارج می‌کند. سپس جراحت باقی‌مانده را بخیه می‌زند.

کشیدن دندان نسبت به اقدامات رایج و خدمات دندانپزشکی کمی ترسناک است. مخصوصاً اگر با جراحی همراه باشد. اما می‌توان با صحبت کردن با دندانپزشک و ارائه جزئیات جراحی توسط او آمادگی بیشتری برای جراحی پیدا و حین جراحی احساس آسوده‌ای را تجربه نمود. دندانپزشک ابتدا نحوه نگهداری و ترمیم دندان آسیب دیده را بررسی می‌کند و اگر آسیب بسیار شدید باشد که توانایی رفع مشکلات آن را نداشته باشد به ناچار برای کشیدن دندان اقدام می‌کند.

هنگام باقی ماندن ریشه در لثه از چه روشی استفاده می‌شود؟

آیا می‌دانید تروما چیست؟ یکی از اثراتی که باعث ماندن ریشه درون لثه می‌شود تروما است. تروما همان ضربه وارد شده ناگهانی به دندان هاست که باعث شکسته شدن یا از دست رفتن دندان می‌شود. این اتفاق ممکن است بر اثر تصادف، دعوا و زمین خوردن رخ دهد که برای استخراج ریشه از روش جراحی استفاده می‌کنند. جراحی ریشه کمی پیچیده‌تر از دیگر جراحی‌های دندان است. معمولاً این روش توسط جراحان دهان و دندان انجام می‌شود. اما برخی دندانپزشکان عمومی با تجربه نیز این کار را انجام می‌دهند. ابتدا پزشک یک برش کوچک روی لثه ایجاد می‌کند. سپس با برداشتن مقدار بسیار کمی از بافت استخوان اطراف دندان، دندان را برای خارج شدن تحریک می‌کند و آن را به آسانی بیرون می‌آورد.

اما برای کشیدن دندان به روش معمولی، دندان کامل قابل مشاهده است و از ریشه‌هایی تشکیل شده که جدا شدن آنها بسیار آسان است و نیازی به جراحی ندارد. دندانپزشک طی انجام این روند درمانی از ابزارهای مخصوصی برای برداشتن دندان استفاده می‌کند و با اعمال فشار آهسته و کاملاً ثابت، دندان را با پنس از جایگاه‌اش خارج و بیرون می‌آورد.

خیلی افراد سؤال می‌پرسند کشیدن دندان بیشتر درد دارد یا عصب کشی؟ هر کدام از اقدامات دندانپزشکی تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. بنابراین لازم نیست بابت درد و احساس ناراحتی نگران باشید. اما به‌طور کلی، بعد از جراحی درد حاصل از ایجاد شکاف و جای خالی دندان به‌مراتب بیشتر از دیگر اقدامات دندانپزشکی است. که با مصرف مسکن‌های تجویز شده تسکین قابل رفع است و بعد از دو الی سه روز از بین می‌رود.

هنگامی که یک یا چندین دندان فردی به دلیل پوسیدگی یا سایر آسیب‌های دندانی از بین می‌رود، دندان‌های از دست رفته می‌توانند با انواع ایمپلنت دندان جایگزین شده و باعث بهبود کیفیت جویدن و سلامت دهان و دندان بیمار شود. انواع ایمپلنت‌های دندان در ساختار خود شامل بدنه ایمپلنت و همچنین اباتمنت ایمپلنت است. بدنه یا پایه ایمپلنت در استخوان فک بیمار قرار گرفته و جایگزین ریشه دندان به اصلی می‌شود. اباتمنت ایمپلنت‌ها نیز توسط پیچ‌های فیکس شونده اباتمنت به پایه وصل شده و از روکش قرار گرفته بر روی پایه دندان محافظت می‌کند. انواع ایمپلنت دندان یک روش درمان دائمی برای دندان‌های از دست رفته بیماران است. امروزه با رایج‌تر شدن انواع ایمپلنت‌های دندانی و روش‌های نوین دیگر، نگران دندان‌های از دست رفته خود است. استفاده از ایمپلنت‌های دندانی مشکلی برای بیمار به وجود نمی‌آورد و تا سالیان متمادی می‌تواند از آن‌ها استفاده کند.

معرفی ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان یک روش درمانی نوین برای دندان‌ها از دست رفته است که جایگزین ریشه دندان‌های از دست رفته می‌شود. ایمپلنت‌های دندانی یک پایه محکم برای دندان دائمی ایجاد می‌کنند که با دندان‌های طبیعی شما سازگار است. ایمپلنت دندان اغلب از جنس ماده‌ای به نام تیتانیوم است که با بدن ما سازگاری بالایی دارد. شکل کلی ایمپلنت‌های دندانی یک میله نازک و فلزی است که در درون فک بیمار قرار می‌گیرد. امروزه ایمپلنت‌های دندانی یکی از بهترین روش‌ها برای جایگزین کردن دندان‌های از دست رفته با دندان‌های دائمی است. نکته قابل توجه در مورد ایمپلنت این است که اگر پس از قرار گرفتن در فک به طور درست از آن نگهداری شود، ماندگاری بالایی خواهد داشت.

تفاوت انواع ایمپلنت دندان

انواع ایمپلنت تفاوت آنچنانی با یکدیگر ندارند و همه انواع ایمپلنت‌ها جایگزین دندان‌های از دست رفته می‌شوند. در تمامی روش‌ها و انواع ایمپلنت‌های دندانی، پایه تیتانیومی در درون استخوان فک بیمار قرار می‌گیرد و نقش ریشه دندان را ایفا می‌کند. ایمپلنت‌های دندانی همچنین نیازمند یک روکش یا تاج دندان هستند که بر روی پایه ایمپلنت قرار میگیرد و جایگزین دندان از دست رفته می‌شود. اما برخی از انواع ایمپلنت‌های دندانی با انواع دیگر تفاوت دارند. برای مثال ایمپلنت‌هایی وجود دارد که برای نواحی خاصی از استخوان فک که ضخامت کمی دارند و امکان پیوند استخوان در آن‌ها وجود ندارد، طراحی شده‌اند.

انواع ایمپلنت دندان معمولی

مراحل ایمپلنت دندان، معمولاً در مراحل مختلفی انجام می‌شود. در انجام ایمپلنت‌ها گاهی به عمل جراحی، بخیه زدن و برش لثه نیاز است. برای انجام ایمپلنت‌های معمولی باید جای دندان کشیده شده، کاملاً بهبود پیدا کند و این امر شاید ماه‌ها به طول بیانجامد. به طور کلی در این روش دندانپزشک متخصص، وضعیت لثه و استخوان فک بیمار را بررسی می‌کند تا از شرایط دندان و فک و لثه او آگاه شود.

معمولاً انواع ایمپلنت‌های دندان معمولی پایه‌ای از جنس تیتانیوم خالص دارد. این پایه تیتانیومی در داخل فک استخوان داخلی بیمار قرار می‌گیرد. در صورت مراقبت از ایمپلنت دندان، دوام و ماندگاری بالایی خواهد داشت. زمانی که انواع ایمپلنت‌های دندانی در استخوان فک بیمار قرار می‌گیرد، به یک پروسه ۳ الی ۶ ماهه برای بهبود نیاز دارد. در اصل باید زمینه لازم برای تاج دندان فراهم شود تا بتواند بر روی پایه ایمپلنت قرار گیرد.

انواع ایمپلنت فوری

ایمپلنت فوری یک روش دیگر از انواع روش‌های ایمپلنت‌های دندانی است که پزشک پس از کشیدن دندان‌ بیمار، بلافاصله پایه ایمپلنت را در استخوان فک بیمار قرار می‌دهد. این روش ایمپلنت همچنین می‌تواند پس از دو هفته از کشیدن دندان بیمار انجام شود. معمولاً ایمپلنت‌های دندانی فوری برای تمام بیماران، توصیه نمی‌شود. و استفاده از این روش نیازمند عکسبرداری از فک و دندان و بررسی تخصصی توسط پزشک است. ایمپلنت‌های دندان فوری یا به اصطلاح کاشت دندان در یک روز، یک روش برای جایگزین کردن دندان‌های از دست رفته بیماران است که در آن ، تمامی مراحل ایمپلنت در طول یک جلسه انجام می‌شود. مراحل ایمپلنت دندان فوری شامل قرار دادن پایه دندان در استخوان فک، وصل اباتمنت و تاج دندان به پایه می‌باشد. در بیمارانی که دندان هایشان شکسته و یا از بین رفته است اما هنوز ریشه دندان اصلی را دارند، ایمپلنت دندان فوری یک گزینه درمانی مناسب است که در کوتا‌ه‌ترین زمان ممکن انجام می‌شود.

انواع ایمپلنت دیجیتال

ایمپلنت دیجیتال روشی است که در آن برای بررسی و‌معاینه وضعیت استخوان فک و عصبی دندان، از روش شبیه ساز سه بعدی دیجیتال استفاده می‌کند. با استفاده از این اطلاعات، یک دندانپزشک متخصص قادر به جراحی لثه و قرار دادن پایه ایمپلنت با حداقل میزان برش خواهد بود. از آنجایی که انجام ایمپلنت دیجیتال با ایجاد کوچکترین برش امکان پذیر است، در مقایسه با روش‌های جراحی سنتی، درد کمتری برای بیمار دارد. به طور کلی مراحل ایمپلنت‌های دیجیتال شامل دو جلسه است که در جلسه اول بیمار عکس‌های مورد نیاز پزشک را تهیه می‌کند و در جلسه دوم پزشک متخصص پس از بررسی وضعیت کامل فک، جراحی ایمپلنت را به روش دیجیتال آغاز می‌کند. پزشک متخصص پس از بررسی دقیق وضعیت و‌محل دندان و بی حسی موضعی، شکاف کوچکی در لثه بیمار ایجاد می‌کند تا به استخوان فک دسترسی پیدا کند، و سپس با ایجاد یک سوراخ کوچک، پایه ایمپلنت را در درون فک قرار می‌دهد.

اوردنچر چه مدلی از ایمپلنت است؟

اگر به دنبال روش ارزانتر و کم هزینه‌تری نسبت به انواع ایمپلنت دیجیتال هستید، اوردنچر گزینه مناسبی برای شما است و از استحکام و دوام قابل قبولی برخوردار است. اوردنچر معمولاً بر روی پایه‌های ایمپلنت قرار می‌گیرد و مشکلات لقی دندان را به همراه ندارد. روش اوردنچر مشکلات لق بودن دندان‌های مصنوعی را از بین می‌برد. در ایمپلنت به روش اوردنچر، نوعی پروتز کامل در استخوان فک و روی تعدادی پایه قرار می‌گیرد و سپس روکش‌های دندانی روی آن قرار می‌گیرند و نمای کلی مناسبی از دندان‌های از دست رفته، ایجاد می‌کند. اوردنچر‌ها پروتز‌های متحرکی هستند که توسط انواع ایمپلنت‌های دندانی پشتیبانی می‌شود. معمولاً اوردنچر به دو تکیه‌گاه وصل می‌شود که از قابلیت نگهداری خوبی برخوردار هستند. اوردنچرها از پروتزهای متحرک معمولی راحت‌تر هستند، زیرا ثبات و تاثیرگذاری بیشتری دارند.

انواع بریج بر پایه ایمپلنت

بریج‌هایی که بر پایه ایمپلنت هستند، مانند بریج‌های دندان معمولی می‌باشند. با این تفاوت که به جای نصب روی دندان‌های طبیعی، بر روی انواع ایمپلنت قرار می‌گیرند. شرایط کار در این روش به این شکل است که ابتدا یک ایمپلنت توسط پزشک در داخل استخوان فک یکی از دندان‌های از دست رفته، قرار می‌گیرد و سپس از روکش‌های دندان متصل به دندان‌های مصنوعی استفاده می‌شود. اگر شما فردی هستید که بیش از یک دندان خود را از دست داده‌اید، کاندیدای مناسبی برای استفاده از این روش هستید. همچنین در صورتی که دندانپزشک نگران آسیب و فشار‌های وارده به ایمپلنت‌های تکی است، انواع بریج بر پایه ایمپلنت گزینه مناسبی برای جایگزین کردن دندان‌های از دست رفته بیماران است.

بروز مشکل در دهان و دندان، علاوه بر اینکه می‌تواند قسمتی از وقت ما را بگیرد، هزینه‌های نسبتا زیادی به همراه دارد. یکی از راه‌های موثر برای جلوگیری از ایجاد پوسیدگی و آسیب به دندان‌ها، فلورایدتراپی است.

در ادامه، به بررسی کامل روش فلورایدتراپی می‌پردازیم. برای اطلاع از جوانب مختلف این روش درمانی، با ما همراه باشید…

بیشتر مشکلات پوسیدگی دندان‌ها در بزرگسالان به تدریج و از کودکی اتفاق می‌افتد. فلورایدتراپی یک روش کم هزینه و راحت برای جلوگیری از پوسیدگی دندان کودکان می‌باشد که در مطب‌های دندان پزشکی انجام شده و مانند دیگر درمان‌ها زمان زیادی نمی‌برد.

فلورایدتراپی چیست؟

سخت‌ترین قسمت دندان، مینا نام دارد. چنانچه مینای دندان مقاومت خود را از دست دهد، در برابر حمله باکتری‌ها، ضربه یا فشار بی‌دفاع شده و امکان ایجاد پوسیدگی یا شکستگی دندان افزایش می‌یابد. با گسترش پوسیدگی، احتمال درگیر شدن ریشه دندان و بافت لثه و در نهایت از دست دادن کامل دندان وجود دارد.

یکی از راه‌های موثر برای افزایش مقاومت دندان، فلورایدتراپی است. این روش درمانی، هم در منزل و هم تحت نظر دندانپزشک انجام می‌شود و شامل درمان مینای دندان با استفاده از ماده‌ای به نام فلوراید است.

معمولا انجام روش فلوراید درمانی برای کودکانی که در مرحله رشد دندان دائمی قرار دارند توصیه می‌شود؛ اما می‌توان از این روش، برای تقویت و جلوگیری از پوسیدگی دندان در سنین بزرگسالی نیز استفاده نمود.

فلوراید دندان چیست؟

فلوراید نوعی ماده معدنی است که در غذا و آب آشامیدنی به مقدار بسیار کمی وجود دارد. وجود این ماده در رژیم غذایی، باعث استحکام و حفظ سلامت دندان‌ها می‌شود. در سال‌های گذشته، برخی از کشور‌ها اقدام به اضافه کردن این ماده در آب آشامیدنی شهری کردند؛ اما مشکلات پیش آمده در اثر این کار، باعث شد که تعداد کشورها و شهرهایی که فلوراید را به آب آشامیدنی اضافه می‌کنند، به طرز چشمگیری کاهش پیدا کند.

با این حال، هنوز هم در بسیاری از نقاط زمین، این ماده را به صورت خیلی کم، به سیستم آب آشامیدنی شهری وارد می‌کنند.

برخی از دهان شویه ها و خمیردندان‌هایی که برای جلوگیری از پوسیدگی مینا و سفید کردن دندان ساخته می‌شوند، حاوی مقدار زیادی از این ماده هستند. همچنین، این ماده به صورت ژل نیز وجود دارد و می‌توانید با مراجعه به داروخانه یا فروشگاه لوازم آرایشی-بهداشتی، ژل حاوی فلوراید را خریداری کرده و پس از مسواک زدن، استفاده نمایید.

در صورتی که دندان دائمی در حال رشد باشد و یا استحکام دندان‌ها بسیار ضعیف باشد، دندانپزشک فلوراید را با دوز مناسب تجویز می‌کند.

علاوه بر موارد بالا، وارنیش فلوراید نیز یکی از راه‌های موثر برای تقویت و افزایش استحکام مینای دندان به شمار می‌رود. وارنیش فلوراید برای کودکان و همچنین بزرگسالانی که با مشکل تحلیل لثه، حساسیت دندان‌ها و یا خشکی دهان مواجه هستند نیز تجویز می‌شود.

اهمیت فلورایدتراپی

همانطور که قبلا گفته شد، در صورتی که دندان دائمی در کودکان به تازگی در آمده باشد و در حال رشد باشد، دندانپزشک درمان با استفاده از فلوراید را در بازه‌های زمانی مشخص توصیه می‌کند. دلیل این امر این است که کودکان معمولا توجه زیادی به رعایت بهداشت دهان و دندان ندارند و در سال‌های اولیه عمر، احتمال اینکه به بافت مینای دندان خود آسیب‌های جبران‌ناپذیری وارد کنند وجود دارد.

معمولا از سنین ۵ الی ۶ سالگی، اولین دندان‌های دائمی شروع به رشد می‌کنند. احتمال پوسیدگی دندان‌های آسیاب به دلیل اینکه معمولا رویش‌شان نادیده گرفته شده و با دندان‌های شیری اشتباه گرفته می‌شوند، بیشتر از سایر دندان‌ها است. گاهی اوقات، حتی قبل از رویش کامل دندان‌های آسیاب، شاهد بروز پوسیدگی‌های سطحی تا عمیق در آن‌ها خواهیم بود.

همچنین، در صورتی که دندان‌ها از قبل تحت درمان قرار داشته و فرد بهداشت دهان و دندان را با دقت رعایت نکند، احتمال آسیب دوباره وجود دارد. به عنوان مثال، تهیه مسواک مخصوص ایمپلنت به افرادی که ایمپلنت دندان داشته‌اند کمک می‌کند تا از دندان ایمپلنت شده خود محافظت کنند. در صورت مراقبت نکردن از ایمپلنت، احتمال عفونت و آسیب به دندان‌های دیگر نیز وجود دارد.

برای جلوگیری از چنین مواردی، می‌بایست دندانپزشک هر ۳ الی ۶ ماه یکبار (بسته به وضعیت دندان ها) دندان‎ها را بررسی نموده و درمان با استفاده فلوراید را جهت تقویت مینای دندان انجام دهد.

انواع استفاده فلوراید

به صورت سیستمیک: مثل فلوراید موجود در آب آشامیدنی، فلوراید موجود در غذاها و سبزیجات و فلوراید به صورت قرص که فقط با تجویز دندانپزشک امکان استفاده از آن هست.

به صورت موضعی: مانند وارنیش فلوراید، ژل فلوراید، فلوراید موجود در دهانشویه‌ها و فلوراید موجود در خمیر دندانها

فواید فلوراید درمانی چیست؟

در صورتی که رنگ دندان‌هایتان در حال تغییر است، قبل از اینکه گزینه‌هایی مانند لمینت دندان را مدنظر قرار دهید، بهتر است راه‌های کم هزینه‌تر و موثر را امتحان کنید. یکی از این راه‌ها، درمان با استفاده از فلوراید است.

برخی از فواید فلوراید درمانی عبارتند از:

• باعث جذب بیشتر فسفات و کلسیم توسط دندان‌ها می‌شود.
• مینای دندان را تقویت کرده و در برخی مواقع آن را ترمیم می‌کند.
• مینای دندان را در برابر حملات و نفوذ باکتری‌ها مقاوم می‌سازد.
• پوسیدگی را متوقف ساخته و آن را در مراحل اولیه خنثی می‌کند.
• با مراقبت از دندان‌ها، احتمال ایجاد بیماری‌های لثه را کمتر کرده و در نتیجه، درد‌های مربوط به دهان و دندان را کاهش می‌دهد.

اگر درمان با استفاده از فلوراید نتواند تاثیر مناسب و مطلوب را داشته باشد، از روش‌هایی نظیر بلیچینگ دندان برای حل مشکل تغییر رنگ استفاده می‌شود.