
انواع ایمپلنت دندان
هنگامی که یک یا چندین دندان فردی به دلیل پوسیدگی یا سایر آسیبهای دندانی از بین میرود، دندانهای از دست رفته میتوانند با انواع ایمپلنت دندان جایگزین شده و باعث بهبود کیفیت جویدن و سلامت دهان و دندان بیمار شود. انواع ایمپلنتهای دندان در ساختار خود شامل بدنه ایمپلنت و همچنین اباتمنت ایمپلنت است. بدنه یا پایه ایمپلنت در استخوان فک بیمار قرار گرفته و جایگزین ریشه دندان به اصلی میشود. اباتمنت ایمپلنتها نیز توسط پیچهای فیکس شونده اباتمنت به پایه وصل شده و از روکش قرار گرفته بر روی پایه دندان محافظت میکند. انواع ایمپلنت دندان یک روش درمان دائمی برای دندانهای از دست رفته بیماران است. امروزه با رایجتر شدن انواع ایمپلنتهای دندانی و روشهای نوین دیگر، نگران دندانهای از دست رفته خود است. استفاده از ایمپلنتهای دندانی مشکلی برای بیمار به وجود نمیآورد و تا سالیان متمادی میتواند از آنها استفاده کند.
معرفی ایمپلنت دندان
ایمپلنت دندان یک روش درمانی نوین برای دندانها از دست رفته است که جایگزین ریشه دندانهای از دست رفته میشود. ایمپلنتهای دندانی یک پایه محکم برای دندان دائمی ایجاد میکنند که با دندانهای طبیعی شما سازگار است. ایمپلنت دندان اغلب از جنس مادهای به نام تیتانیوم است که با بدن ما سازگاری بالایی دارد. شکل کلی ایمپلنتهای دندانی یک میله نازک و فلزی است که در درون فک بیمار قرار میگیرد. امروزه ایمپلنتهای دندانی یکی از بهترین روشها برای جایگزین کردن دندانهای از دست رفته با دندانهای دائمی است. نکته قابل توجه در مورد ایمپلنت این است که اگر پس از قرار گرفتن در فک به طور درست از آن نگهداری شود، ماندگاری بالایی خواهد داشت.
تفاوت انواع ایمپلنت دندان
انواع ایمپلنت تفاوت آنچنانی با یکدیگر ندارند و همه انواع ایمپلنتها جایگزین دندانهای از دست رفته میشوند. در تمامی روشها و انواع ایمپلنتهای دندانی، پایه تیتانیومی در درون استخوان فک بیمار قرار میگیرد و نقش ریشه دندان را ایفا میکند. ایمپلنتهای دندانی همچنین نیازمند یک روکش یا تاج دندان هستند که بر روی پایه ایمپلنت قرار میگیرد و جایگزین دندان از دست رفته میشود. اما برخی از انواع ایمپلنتهای دندانی با انواع دیگر تفاوت دارند. برای مثال ایمپلنتهایی وجود دارد که برای نواحی خاصی از استخوان فک که ضخامت کمی دارند و امکان پیوند استخوان در آنها وجود ندارد، طراحی شدهاند.
انواع ایمپلنت دندان معمولی
مراحل ایمپلنت دندان، معمولاً در مراحل مختلفی انجام میشود. در انجام ایمپلنتها گاهی به عمل جراحی، بخیه زدن و برش لثه نیاز است. برای انجام ایمپلنتهای معمولی باید جای دندان کشیده شده، کاملاً بهبود پیدا کند و این امر شاید ماهها به طول بیانجامد. به طور کلی در این روش دندانپزشک متخصص، وضعیت لثه و استخوان فک بیمار را بررسی میکند تا از شرایط دندان و فک و لثه او آگاه شود.
معمولاً انواع ایمپلنتهای دندان معمولی پایهای از جنس تیتانیوم خالص دارد. این پایه تیتانیومی در داخل فک استخوان داخلی بیمار قرار میگیرد. در صورت مراقبت از ایمپلنت دندان، دوام و ماندگاری بالایی خواهد داشت. زمانی که انواع ایمپلنتهای دندانی در استخوان فک بیمار قرار میگیرد، به یک پروسه ۳ الی ۶ ماهه برای بهبود نیاز دارد. در اصل باید زمینه لازم برای تاج دندان فراهم شود تا بتواند بر روی پایه ایمپلنت قرار گیرد.
انواع ایمپلنت فوری
ایمپلنت فوری یک روش دیگر از انواع روشهای ایمپلنتهای دندانی است که پزشک پس از کشیدن دندان بیمار، بلافاصله پایه ایمپلنت را در استخوان فک بیمار قرار میدهد. این روش ایمپلنت همچنین میتواند پس از دو هفته از کشیدن دندان بیمار انجام شود. معمولاً ایمپلنتهای دندانی فوری برای تمام بیماران، توصیه نمیشود. و استفاده از این روش نیازمند عکسبرداری از فک و دندان و بررسی تخصصی توسط پزشک است. ایمپلنتهای دندان فوری یا به اصطلاح کاشت دندان در یک روز، یک روش برای جایگزین کردن دندانهای از دست رفته بیماران است که در آن ، تمامی مراحل ایمپلنت در طول یک جلسه انجام میشود. مراحل ایمپلنت دندان فوری شامل قرار دادن پایه دندان در استخوان فک، وصل اباتمنت و تاج دندان به پایه میباشد. در بیمارانی که دندان هایشان شکسته و یا از بین رفته است اما هنوز ریشه دندان اصلی را دارند، ایمپلنت دندان فوری یک گزینه درمانی مناسب است که در کوتاهترین زمان ممکن انجام میشود.
انواع ایمپلنت دیجیتال
ایمپلنت دیجیتال روشی است که در آن برای بررسی ومعاینه وضعیت استخوان فک و عصبی دندان، از روش شبیه ساز سه بعدی دیجیتال استفاده میکند. با استفاده از این اطلاعات، یک دندانپزشک متخصص قادر به جراحی لثه و قرار دادن پایه ایمپلنت با حداقل میزان برش خواهد بود. از آنجایی که انجام ایمپلنت دیجیتال با ایجاد کوچکترین برش امکان پذیر است، در مقایسه با روشهای جراحی سنتی، درد کمتری برای بیمار دارد. به طور کلی مراحل ایمپلنتهای دیجیتال شامل دو جلسه است که در جلسه اول بیمار عکسهای مورد نیاز پزشک را تهیه میکند و در جلسه دوم پزشک متخصص پس از بررسی وضعیت کامل فک، جراحی ایمپلنت را به روش دیجیتال آغاز میکند. پزشک متخصص پس از بررسی دقیق وضعیت ومحل دندان و بی حسی موضعی، شکاف کوچکی در لثه بیمار ایجاد میکند تا به استخوان فک دسترسی پیدا کند، و سپس با ایجاد یک سوراخ کوچک، پایه ایمپلنت را در درون فک قرار میدهد.
اوردنچر چه مدلی از ایمپلنت است؟
اگر به دنبال روش ارزانتر و کم هزینهتری نسبت به انواع ایمپلنت دیجیتال هستید، اوردنچر گزینه مناسبی برای شما است و از استحکام و دوام قابل قبولی برخوردار است. اوردنچر معمولاً بر روی پایههای ایمپلنت قرار میگیرد و مشکلات لقی دندان را به همراه ندارد. روش اوردنچر مشکلات لق بودن دندانهای مصنوعی را از بین میبرد. در ایمپلنت به روش اوردنچر، نوعی پروتز کامل در استخوان فک و روی تعدادی پایه قرار میگیرد و سپس روکشهای دندانی روی آن قرار میگیرند و نمای کلی مناسبی از دندانهای از دست رفته، ایجاد میکند. اوردنچرها پروتزهای متحرکی هستند که توسط انواع ایمپلنتهای دندانی پشتیبانی میشود. معمولاً اوردنچر به دو تکیهگاه وصل میشود که از قابلیت نگهداری خوبی برخوردار هستند. اوردنچرها از پروتزهای متحرک معمولی راحتتر هستند، زیرا ثبات و تاثیرگذاری بیشتری دارند.
انواع بریج بر پایه ایمپلنت
بریجهایی که بر پایه ایمپلنت هستند، مانند بریجهای دندان معمولی میباشند. با این تفاوت که به جای نصب روی دندانهای طبیعی، بر روی انواع ایمپلنت قرار میگیرند. شرایط کار در این روش به این شکل است که ابتدا یک ایمپلنت توسط پزشک در داخل استخوان فک یکی از دندانهای از دست رفته، قرار میگیرد و سپس از روکشهای دندان متصل به دندانهای مصنوعی استفاده میشود. اگر شما فردی هستید که بیش از یک دندان خود را از دست دادهاید، کاندیدای مناسبی برای استفاده از این روش هستید. همچنین در صورتی که دندانپزشک نگران آسیب و فشارهای وارده به ایمپلنتهای تکی است، انواع بریج بر پایه ایمپلنت گزینه مناسبی برای جایگزین کردن دندانهای از دست رفته بیماران است.